BLOG

DREIGENDE BURENRUZIE? ROEP ARISTOTELES TE HULP!

Tanja heeft een prachtig plan. Ze gaat een rand van grote hardhouten bloembakken langs haar dakterras laten maken. De timmerman komt maandag het geraamte ter plekke maken. Ze spreken af dat hij een week later de bakken erin zal komen hangen, die hij in zijn werkplaats voorbereidt. Maandagavond heeft ze echter een woedende buurvrouw aan de telefoon met de boodschap ‘dat ze dit niet kan maken’. Haar bloembakken zullen alle zon uit de tuin van de benedenburen wegnemen. Tanja is bij vrienden op bezoek als de buurvrouw belt, en zegt dat ze de volgende dag langs zal komen om er met haar naar te kijken en erover te praten. Ze is stomverbaasd over de reactie. De tuin van de buren krijgt sowieso geen zon omdat hij op het noorden ligt, naast een hoge muur. Haar bloembakken zullen hier geen enkele invloed op hebben. Bovendien zitten ze nooit in hun tuin... De aanschaf van de materialen en het inhuren van de timmerman heeft haar al geld gekost. Hoe gaat ze om met deze situatie? Wat ze er van vindt is duidelijk, maar wat is vandaaruit het beste om te doen? Hier helpt het om je te richten op de positie van het juiste midden. Ofwel: wat is in deze situatie meesterschap?

Aristoteles gaf de volgende definitie van meesterschap: Meesterschap is de karaktertoestand die ervoor zorgt dat iemand de juiste keuzes kan maken. Keuzes die het midden houden tussen wat voor hem of haar een teveel of een te weinig zou zijn en die gebaseerd zijn op een redelijk principe, namelijk het principe dat een persoon met praktische wijsheid zou hanteren.

De middenpositie, ofwel de positie van meesterschap, is een positie waarin vrijheid zich kan manifesteren omdat je je niet laat meeslepen door wat te veel zou zijn in een situatie en ook niet door wat te weinig zou zijn. ‘Te veel’ zou voor Tanja een onverkwikkelijke burenruzie kunnen zijn en ‘te weinig’ het zonder slag of stoot laten varen van haar plannen. Als je je inderdaad niet door die twee uitersten wil laten leiden, waardoor dan wel? Dan komt het redelijk principe tevoorschijn, ofwel de sleutel die je leidt naar jouw persoonlijke, juiste midden in deze specifieke situatie. Die sleutel vind je door jezelf af te vragen: Waar gaat het me hier eigenlijk om? Wat gaat me in deze situatie aan het hart? Tanja weet het vrijwel meteen als ze antwoord geeft op deze vraag : ‘Ik wil een goede verstandhouding hebben met mijn buren’.

Vanuit deze essentie richt je je op een persoon die voor jou visie en gezag heeft. Socrates noemde dat zijn daemonion, zijn geestelijk leidsman. De stoïcijnen werkten met hegemonikon, de innerlijke stuurman en Aristotels met phronimos, de persoon met praktische wijsheid. Je kunt denken aan klassiekers als Mandela of Obama, maar ook aan een familielid dat je hoogacht. Het gaat erom dat je je realiseert dat je in feite contact maakt met de beste versie van jezelf. Je spreekt je eigen wijsheid aan, die ergens ligt opgeslagen. Hoe weet je of je precies het juiste midden hebt gevonden in een specifieke situatie? Dat weet je als je rust en ruimte voelt over je gekozen aanpak; de aanpak waarmee je de essentie van de situatie recht hebt gedaan terwijl je tegelijkertijd de pijn voelt van wat je ervoor hebt moeten opgeven.

Tanja gaat met de timmerman om de tafel zitten. Ze besluiten om het dakterras te versmallen en de bloembakken lager te maken. Het is slikken om haar oorspronkelijke idee op te geven en letterlijk in te leveren qua vierkante meters dakterras. Tegelijkertijd is er grote tevredenheid over het resultaat van deze offers: de relatie met de buren is niet geschaad. Sterker nog: de buren vragen een week later of ze geen last heeft van hun barbecue. Dat was in de vijftien jaar hiervoor nog nooit voorgekomen...


Heb je ook wel eens moeite met buren, collega’s, vrienden of anderen waarmee je de relatie graag goed wil houden? Socrates helpt! Wil je gebeld worden voor een socratische impuls? Stuur ons een e-mail met je vraag en telefoonnummer.