BLOG

Bij nader inzien is het meestal anders...

Gastschrijver Andriëtte Dobbelsteen, directeur-eigenaar DRT vloeren  

Regelmatig ga ik eten met een vaste club vriendinnen, waarbij we elkaar het vuur aan de schenen leggen over de invulling van onze levens en of die nog klopt bij wie we inmiddels zijn. Met name als het gaat over mijn werk, merk ik dat ik veel zekerder ben geworden over mijn drijfveren en de manier waarop ik die vorm geef. Hierin heeft de leergang ‘Scholing van de Geest’ een belangrijke rol gespeeld.

Mijn eerste kennismaking met Socratische dialoogvoering
De opleiding ‘Scholing van de geest’ is echt mijn eerste kennismaking met de socratische dialoogvoering. “Mijn” groep bestond uit een divers gezelschap, waarbij bijna iedereen een andere achtergrond heeft. Ik merkte al snel dat je, omdat je -soms urenlange- diepgaande gesprekken voert, veel leert over andere zienswijzen en dat heeft me veel gebracht. Al In de eerste les leerde ik al iets wat nog steeds beklijft: Geef iets een tweede blik! En misschien zelfs wel een derde of vierde blik. Vertraag je conclusievorming, denk de zaken nog eens over en onthaast.

“Dat onthaasten om tot een écht gesprek te komen, is iets wat we, in deze vluchtige samenleving, wat mij betreft wel vaker mogen doen.”

Onthaasten
Dat onthaasten om tot een écht gesprek te komen, is iets dat we, in deze vluchtige samenleving, wat mij betreft wel vaker mogen doen. De tijd nemen om echt te horen wat de ander zegt, waardoor je eigen, eerste oordeel -hopelijk- vertroebeld wordt door de argumentatie van de ander. Ik heb hier echt geleerd dat iets zelden zwart/wit is.

Naast die tweede, derde en soms zelfs vierde blik op een vraagstuk, is echt in gesprek zijn met de ander, ook een middel dat ik inmiddels dagelijks meeneem in mijn besluitvorming. Ook is het bijna een automatisme geworden om een gesprek of besluit nog eens te overdenken. Geen urenlange contemplatie hoor, maar wel even stilstaan bij wat de ander zegt of je eigen oordeel of idee. Altijd even onderzoeken of het wel echt klopt, wat de ander bedoelt en of ik nog informatie mis.

De goede vraagstelling
Ook leerde ik van Paulien en Anne-Marie het belang van een goede vraagstelling, in plaats van me direct te richten op de oplossing. Als de formulering van de essentie van je vraagstuk niet helemaal klopt, kom je zelden tot nooit bij het goede antwoord. De waarde van de juiste toepassing van woorden en het zoeken naar dat ene passende woord in je vraagstuk, kunnen soms een wereld van verschil maken. Dit toepassen is alleen al een kunst op zich. Zo ben ik erachter gekomen dat ik allerlei fundamentele vragen heb rondom mijn rol als directeur van een familiebedrijf en de invulling daarvan. Daarnaast maak ik sinds ik de socratische dialoog en het kralenspel heb leren kennen veel gebruik van de vragen die daarin aan de orde komen. Bijvoorbeeld de vragen ‘Wat gaat mij aan het hart in deze kwestie?’ en ‘Wat is goed voor het geheel?’ Door deze vragen te stellen, kom ik vaak veel verder.

“Paulien en Anne-Marie, docenten van de opleiding, zetten je aan het denken, dagen je uit en sparen je evenmin.”

Individuele coaching
Om mijn basisvaardigheden nog meer te verankeren, ben ik na de opleiding individuele coaching gaan volgen bij Paulien en Anne-Marie. En als het aan mij ligt, blijf ik dit voorlopig op regelmatige basis doen. Dat ik nog steeds een ploeterende beginneling ben, wordt me elke keer duidelijk als ik bij Paulien en Anne-Marie ben geweest. De doortastende, scherpe vraagstelling van Paulien en de poëtische, metaforische woordenzang van Anne-Marie zijn niet te evenaren; het is een gouden duo. Ze zetten je aan het denken, dagen je uit en sparen je evenmin. Al is het wel op een subtiele, respectvolle manier.

Ik zie het dan ook als een soort halfjaarlijkse APK voor mijn socratische denkvermogen. En bovenal om te profiteren van de vaardigheden van deze twee socratista’s (Zou Socrates deze verbastering waarderen?). Het feit dat de coaching altijd uitgaat van een werkelijke, concrete situatie maakt dat ik me niet kan verstoppen in abstracties, zwart-witdenken of resultaat-oriëntatie. De gesprekken en oefeningen geven mij ongelooflijk veel helderheid. Met volle energie, ietwat gekraakte hersenen en een bak meer levenswijsheid, kom ik er elke keer vandaan.

Dit dieper denken gun ik iedereen, want echt… bij nader inzien is het meestal anders!

>> lees hier de originele blogpost